‘Küçük Mucizeler Dükkanı’ kitabıyla tanıştım Debbie Macomber ile. Kitapları almadan önce arkasını okumak gibi bir huyum vardır. Böylece içeriği veya yazarın anlatımına dair ufak ipuçları edinebileceğimi düşürüm her zaman. Bu kitabın arkasında yazan “Hayatın içinden dört güçlü kadın… Küçük mucizeler, büyük umutlar ve dostluğun iyileştirici gücüne dair sımsıcak bir hikaye… Bu kitapta mutlaka kendinizden bir şeyler bulacaksınız.” kısmı beni etkilemişti. Hemen başladım.
Yazar kitapta bambaşka hayatlara, acılara sahip kadınları tek çatı altında topladı. Onlara kendilerini yaşatabilecek bir amaç verdi ve hayat savaşında yenmelerine destek oldu. Kitabı okurken düşündüm gerçek hayatta böyle olaylar olabilir miydi? Bambaşka hayatları olan, yolda birbirlerini görseler kötü şekilde eleştirebilecek insanlar ortak acılarda buluşabilir miydi? Kaç yaşlarımda okuduğumu hatırlamıyorum ama Lydia Hoffman’ı, Alix Townsend’i, Carol Gırard’ı ve Jacqueline Donovan’ı ve hayatlarını gayet net hatırlıyorum. Birbirlerine ilk güvenmekte tereddüt edişlerini ama desteklerini hiçbir zaman birbirlerinden eksik etmeyişleri gerçekten okumaya değerdi. Dünya üzerinde dostluk zor oluşturulan bir ilişki iken bu kitapta saf, güzel ve gerçek dostluğu görmek beni derinden etkilemişti.
Bu arada kendisini hiç tanıtmadan başlamışım. Debbie Macomber kitapları bütün dünyada 140 milyondan fazla satan bir yazar, 2 Ekim 1948 yılında Washington’da dünyaya gelmiştir. Rita Ödüllerinde En iyi Roman ödülünü kazanmıştır. Quill Ödüllerinde ise Okuyucunun Seçtiği Roman alanında birinci olarak bir ilke imza atmıştır. Bu yazımda da yukarıda bahsettiğim Küçük Mucizeler Dükkanı, Çiçeklerimi Rüzgara Verdim ve Sevginin Son Dileği kitaplarından bahsedeceğim.
Birazda “Sevginin Son Dileği” kitabından bahsetmek isterim. Bu kitabında dostluğun yanında aşk, umut ve yani başlangıçlara da değinmişti. Genç yaşta eşini kaybeden Michael, eşinin bıraktığı ve ölümünden bir yıl sonra okumasını istediği mektubu okuyarak başlattı tüm macerayı. Hatta kitabın arkasında yazan şu sözleri paylaşmak isterim: ”Hayatını yalnızca sevdiği kadına adayan Michael, eşinin şok etkisi yaratan istekleri karşısında yaşamına nasıl devam edeceğini bilemez. Onun sağduyusundan bir an şüphe duymayan Michael, kendisine yeni bir hayatın kapılarını açacak maceraya ister istemez dahil olur. “ Bende bu kısmı okuyunca aynı sizin gibi düşündüm, acaba bu kadın eşinden şok etkisi yaratabilecek neler istemiş olabilir? Bu merakla başladığım 460 sayfalık kitap su gibi bitti. Bu kadar güzel betimleme yaparken yazısını akıcı ve açık nasıl tutabilmişti? Hala merak ederim. Ama okuduğuma yine pişman olmadığım bir kitabı da bitirmiştim.
Gelelim bu yazımda bahsedeceğim son Debbie Macomber eserine, Çiçeklerimi Rüzgara Verdim. Bu kitapta yaşamalarında yeni bir dönemece giren üç nesilden üç farklı kadının duygu kokan hikayeleri vardı. Bu kitabın arkasında yazan yazıdan bir kısmını paylaşma isteğime yenik düşüyorum: “Kaderin size gülmediğini düşünüyorsanız, birilerinden yardım beklemek yerine iç sesinizi dinlemenin vakti gelmiş demektir. Bu konuda hala şüpheleriniz varsa, her şeyi geride bırakıp uzun bir yolculuğa çıkan üç nesilden üç farklı kadının ilham veren hikayelerine kulak verin.” Evet, bu kitabında da kendi yaşam savaşından yine kendisini kurtarabilen güçlü kadınlar vardı. Güçlü kadınlara ve hikayelerine hep sonsuz hayranlık duyarım. Bu kitaptaki acıları ise en iyi şu cümle ile tanımlayabilirim, en iyi intikam yaşamaktır. Yazar hayatın desenini kaleme almış olduğu bu kitapla , benim kendisine duyduğum hayranlığa hayranlık kattı.
Kitapların olay örgüsünü sizlerle paylaşmaktansa okunmaya değer olduğunu anlatmayı tercih ettim. Her insanın hikayesi farklıdır. Bundan dolayı herkes okuduğu kitaplarda kendisine ait farklı bir noktayı görür, yakın hisseder. Bu yüzden sizlerden ricam, sizin kitapları okumanız ve yorumlarınızı bana iletmeniz. Ben maalesef bu zamana kadar 3 kitabını okuyabildim, umarım sizler hepsini okuyabilirsiniz.
